İnne Ve Kardeşleri

Pazar, 11 Ocak 2015 18:43 tarihinde yayınlandı.

İNNE VE KARDEŞLERİ

(إِنَّ) ve görev bakımından ona benzeyen edatlar isim cümlesi dediğimiz mübtedâ ile haberin önüne gelir, mübtedâ ile haberin adını değiştirirler. Artık mübtedânın adı; (إِنَّ)’nin ismi, haberin adı da (إِنَّ)’nin haberi olarak değişir. Bu edatlar isim cümlesinin başına gelip mübtedâ ve haberin adını ve irabını (harekesini) değiştirdikleri için değiştirenler manasında “en-Nevâsıh” (اَلنَّواسِح) diye adlandırılırlar.

Fiile benzeyen harfler de denilen bu harfler ve işlevleri şunlardır:

لاَ

لَعَلَّ

لَيْتَ

لَكِنَّ

كَأَنَّ

أَنَّ

إِنَّ

(إِنَّ) ve ona benzeyenler dediğimiz bu edatlar isimlerini mansûb (fetha), haberlerini merfû (zamme) yaparlar.

اَلْبَحْرُ هاَدِئٌ.	Deniz sakindir.
إِنَّ الْبَحْرَ هاَدِئٌ.	Gerçekten deniz sâkindir.
اَللَّهُ غَفُورٌ.	Allah çok bağışlayandır.
إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ.	Şüphesiz ki Allah çok bağışlayandır.

Son cümlede إِنَّ edatu nasb, اللَّهَ (إِنَّ)’nin ismi غَفُورٌ ise (إِنَّ)’nin haberidir.

Sırasıyla bu edatları ve işlevlerini görelim:

إِنَّ: Muhakkak, doğrusu, gerçekten, hakikaten, şüphe yok ki, şüphesiz manalarına gelen tahkik (pekiştirme ) edatıdır. Cümle örnekleri:

اَلْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ.	Mü’minler kardeştir.
إِنَّ الْمُؤْمِنِينَ إِخْوَةٌ.	Şüphe yok ki mü’minler kardeştir.
رِحْلَةُ الْحَجِّ سَهْلَةٌ.	Hac yolculuğu kolaydır
إِنَّ رِحْلَةَ الْحَجِّ سَهْلَةٌ.	Gerçekten hac yolculuğu kolaydır.
إِنَّ اللَّهَ واَحِدٌ.	Şüphe yok ki Allah birdir.
إِنَّ مُحَمَّداً رَسُولٌ.	Şüphe yok ki Muhammed (s.a.) peygamberdir.
إِنَّ رَحْمَةَ اللَّهِ واَسِعَةٌ.	Şüphe yok ki Allah’ın rahmeti (merhameti) geniştir (boldur).

إِنَّ edatı başta bulunduğunda hemzesi esre olur.

(إِنَّ) nin hemzesinin esre olduğu yerler şunlardır:

a) (إِنَّ) den önce emir fiili veya ياَ gibi nidâ (ünlem) edatı bulunduğunda إِنَّ gene başta sayılır:

قاَلَ الرَّسُولُ فيِ غاَرِ حِراَءَ “لاَ تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَناَ”.
Peygamber Hira mağarasında (arkadaşı Ebûbekir’e) “Mahzun olma! Muhakkak ki; Allah bizimle beraberdir” dedi.
اِصْبِرْ إِنَّ اللَّهَ مَعَناَ.	Sabret. Muhakkak ki Allah bizimle beraberdir.
ياَ بُنَيَّ إِنَّ الصَّلاَةَ نُورٌ.	Ey oğulcuğum, namaz gerçekten nurdur (ışıktır) .

b)قَوْلُ kelimesinden türeyen (قاَلَ –قَوْلاً-يَقُولُ demek, söylemek) kelimelerinden sonra;

قاَلَ إِنَّ اللَّهَ واَحِدٌ.

Muhakkak ki Allah birdir dedi.

c)Yemin’den sonra;

وَاللَّهِ[1] إِنَّكَ لَمُجْتَهِدٌ.

Vallahi, sen gerçekten çalışkansın.

Not: Başında إِنَّ bulunan isim cümlesinin haberine yeminsiz de (yine gerçekten, hakikaten anlamını veren) te’kîd lâmı gelebilir:

..إِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ.

..Şüphe yok ki sen peygamberlerden (biri)sin (Bakara, 252) .

*İnne ve benzerlerinin haberleri müfred, cümle ya da şibh-i cümle (zarf ya da câr-mecrûrlu cümlecik) olabilir:

Müfred:

إِنَّ الْبَيْتَ قَدِيمٌ.	Gerçekten ev eskidir.
إِنَّهُ وَلَدٌ جَمِيلٌ.	Muhakkak ki o güzel bir çocuktur.
إِنَّ هَذاَ أَخُو عَلِيٍّ.	Muhakkak ki bu Ali’nin kardeşidir.

Not: Sıfat ve isim tamlamaları müfred kabul edilir.

İsim Cümlesi:

إِنَّ خاَلِداً أَبُوهُ غَنِيٌّ.

Gerçekten Hâlit’in babası zengindir.

Fiil Cümlesi:

إِنَّ الْمُسْلِمِينَ يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ.

Gerçekten müslümanlar Allah’a inanırlar.

إِنَّ جِبْرِيلَ قَدْ نَزَلَ بِأَمْرِ اللَّهِ إِلَى الْأَرْضِ.

Muhakkak ki Cibril (a.s.) Allah’ın emri ile yeryüzüne inmiştir.

Şibh-i Cümle (Zarf):

إِنَّ الْغَيْبَ عِنْدَ اللَّهِ.	Muhakkak ki gayb Allah’ın katındadır (yanındadır).

إِنَّ خَلْفَ الْبَيْتِ سَياَّرَةً.	Gerçekten evin arkasında araba var[2].
إِنَّ قَلْبَ الْمُؤْمِنِ بَيْنَ إِصْبَعَيْنِ مِنْ أَصاَبِعِ الرَّحْمنِ.
Mü’minin kalbi Rahmân’ın parmaklarından iki parmak arasındadır (Müteşâbih nas) .

Şibh-i Cümle (Câr-Mecrûr):

إِنَّ الْفَوْزَ الْكَبِيرَ فِي الْآخِرَةِ.	Muhakkak ki büyük kurtuluş ahirettedir.
إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصاَّبِرِينَ.	Muhakkak ki Allah sabredenlerle beraberdir (Bakara, 153) .
إِنَّ اللَّهَ فِي قُلُوبِ عِباَدِهِ الْمُخْلِصِينَ.		Allah ihlaslı kullarının kalbindedir.

*(إِنَّ) ile başlayan isim cümlelerinin kısımlarında da mübtedâ ile haberde olduğu gibi takdim ve tehir bulunabilir:

إِنَّ إِلَيْناَ إِياَبَهُمْ ثُمَّ إِنَّ عَلَيْناَ حِساَبَهُمْ.

Şüphesiz onların dönüşleri (ancak) bizedir sonra onların hesabları da bize aittir (Gâşiye, 25, 26) .

إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْراً.

Muhakkak ki zorlukla beraber kolaylık vardır (İnşirah, 5).

(إِنَّ)’nin ismi (إِنَّ)’nin haberi

*Cümlenin kısımları yer değiştirince habere gelecek meftuh te’kîd lâmı ismin başına gelir:

إِنَّ فِي هَذاَ لَبَلاَغاً.

Muhakkak ki bunda bir tebliğ var (Enbiya, 106) .

Arada fasıl zamiri bulunduğunda lâm onun başına gelir:

إِنَّ هَذاَ لَهُوَ الْقَصَصُ الْحَقُّ.

Gerçekten bu elbette ki doğru haberlerdir (Âl-i İmran, 62) .

أَنَّ: de anlam bakımından إِنَّ gibi tahkik (pekiştirme) harfidir. ..ki, ..dığını, …eceğini, …olduğu gibi manalarına gelir. Masdar manasını da ifâde eder. إِنَّ başta, أَنَّcümlenin ortasında gelir. (أَنَّ) cümle başında kullanılmaz. Fiil cümlelerinde mef’ûl durumundaki yan cümleciklerin başında bağlaç olarak kullanılır:

تَناَمُ التِّلْمِيذَةُ مُبَكِّرَةً.	Kız öğrenci erken uyur.
أَ لاَ تَعْلَمُ أَنَّ التِّلْمِيذَةَ تَناَمُ مُبَكِّرَةً.	Öğrencinin erken uyuduğunu bilmiyor musun?
عَلِمْتُ أَنَّ الْإِمْتِحاَنَ قَرِيبٌ.	İmtihanın yakın olduğunu öğrendim.

عَلِمْتُ أَنَّ الْحَجَّ مُطَهِّرٌ لِلنَّفْسِ.	Haccın kişi için temizleyici olduğunu bildim (anladım) .
أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ. Muhammed’in Allah’ın Rasûlü olduğuna şahitlik ederim[3].
هَلْ فَهِمْتُمْ أَنَّ هَذاَ الْكِتاَبَ هُدىً لِلناَّسِ؟ Bu kitabın insanlar için bir hidayet (yol gösterici) olduğunu anladınız mı?

*أَنَّ isim ve haberiyle birlikte isim cümlesi olarak mefulun bih, fâil, naib-i fâil olabilir. Kendisinden önce bu durumları belirleyen bir fiil gelir:

Mef’ûlün bih:

عَلِمْتُ أَنَّ الْبَحْرَ هاَدِئٌ.	Denizin hakikaten sâkin olduğunu bildim.
عَلِمْتُ أَنَّ فِي حَقِيبَتِهِ كِتاَبَيْنِ.	Çantasında iki kitap olduğunu bildim.
أَدْرَكْتُ أَنَّ رَحْمَةَ اللَّهِ واَسِعَةٌ.	Allah’ın rahmetinin geniş olduğunu idrak ettim.
عَلِمْتَ أَنَّ عَلِياَّ مَرِيضٌ.	Ali’nin hasta olduğunu bildin (öğrendin).
Mef’ûlün bih: Mahallen mansûb

Fâil:

يَسُرُّنِي أَنَّكُمْ ناَجِحُونَ فِي الْإِمْتِحاَنِ.	İmtihanda başarılı olmanız beni sevindirir.
Fâil: mahallen merfû

Nâib-i Fâil:

سُمِعَ أَنَّ خاَلِداً فاَزَ فِي السِّباَقِ.	Halit’in yarışta kazandığı duyuldu.
Nâib-i Fâil: Mahallen merfû

* (أَنَّ) nin başına (لِ) getirilmesiyle yapılan (لِأَنَّ) edatı “çünkü, …dığı için” irab bakımından (إِنَّ) ve kardeşleri gibidir:

اِبْتَسَمَ مُحَمَّدٌ لِأَنَّ السَّيَّارَةَ حَضَرَتْ.

Muhammed gülümsedi çünkü araba geldi.

(Araba geldiği için Muhammed gülümsedi)

أَعَدَّتْ زَيْنَبُ الْغَداَءَ لِأَنَّ واَلِدَتَهاَ مَشْغوُلَةٌ.

Öğle yemeğini Zeyneb hazırladı çünkü annesi meşgul (dür).

(Annesi meşgul olduğu için öğle yemeğini Zeynep hazırladı)

ذَهَبَتْ فاَطِمَةُ إِلَى الْمَكْتَبَةِ لِأَنَّ الْمُدَرِّسَةَ غاَئِبَةٌ.

Fâtıma kütüphaneye gitti çünkü öğretmen yok(tur).

(Öğretmen olmadığı için Fâtıma kütüphaneye gitti)

كَأَنَّ : gibi, sanki, güya, ..yor gibi, mış gibi, ..casına. …ecek gibi, ..a benzer manalarına gelir. Mübtedâ’nın habere benzediğini anlatır.

اَلْكَعْبَةُ قَلْبُ الْعاَلَمِ الْإسْلاَمِيِّ.	Kâbe İslâm âleminin kalbidir.
كَأَنَّ الْكَعْبَةَ قَلْبُ الْعاَلَمِ الْإسْلاَمِيِّ.	Sanki Kâbe İslâm âleminin kalbidir. (veya; Kâbe İslâm âleminin kalbi gibidir).
مَلاَبِسُ الْإِحْراَمِ أَزْهاَرٌ بَيْضاَءُ.	İhram elbiseleri beyaz çiçeklerdir.
كَأَنَّ مَلاَبِسَ الْإِحْراَمِ أَزْهاَرٌ بَيْضاَءُ	Sanki ihram elbiseleri beyaz çiçeklerdir. (veya; İhram elbiseleri beyaz çiçekler gibidir)
كَأَنَّ الْكِتاَبَ أُسْتاَذٌ.	Kitap hoca gibidir.
كَأَنَّ الْكِتاَبَ صَدِيقٌ مُخْلِصٌ.	Kitap samimi bir dost gibidir.
كَأَنَّ الْقَمَرَ مِصْباَحٌ.	Ay sanki lâmba gibidir.

لَكِنَّ:..ama, fakat, lâkin, ancak, ne var ki, şu kadar var ki, manalarına gelir.

İstidrâke delâlet eder. İstidrâk; söylenen sözden muhâtabın zihninde doğacak yanlış anlamayı önlemektir. Daha ziyade cümle ortasında olur. Fiillerin önünde (لَكِنْ) şeklinde sonu cezimli gelir.

اَلْبَيْتُ جَدِيدٌ لَكِنَّ الْحَىَّ مُزْعِجٌ[4].		Ev yenidir fakat mahalle rahatsız edicidir.
	اَلْبَيْتُ جَدِيدٌ لَكِنَّ الْأَثاَثَ[5] قَدِيمٌ.	Ev yenidir, fakat mobilyalar eskidir.
	اَلْحَدِيقَةُ واَسِعَةٌ لَكِنَّ أَشْجاَرَهاَ قَلِيلَةٌ.	Bahçe geniştir, fakat ağaçları azdır.
	وَقَفْتُ فِي الصَّفِّ طَوِيلاً وَلَكِنْ لَمْ يَحْضُرِ الْمُدَرِّسُ. Sınıfta uzun (süre) durdum fakat öğretmen gelmedi.

لَيْتَ : keşke, ne olaydı, ne olurdu manalarına gelir. Temennî bildirir.

اَلْجَوُّ مُعْتَدِلٌ الْيَوْمَ.	Bu gün hava mu’tedildir (ılımandır) .
لَيْتَ الْجَوَّ مُعْتَدِلٌ الْيَوْمَ.	Keşke bugün hava mu’tedil (ılıman) olsa.
لَيْتَ الْخَبَرَ صَحِيحٌ.	Keşke haber doğru olsaydı.
لَيْتَ الْفاَكِهَةَ ناَضِجَةٌ[6].	Keşke meyve olgun olsaydı.
أَتَمَنَّى أَنْ تَحْضُرَ السَّياَّرَةُ الْيَوْمَ.	Arabanın bugün gelmesini temenni ediyorum.
لَيْتَ السَّياَّرَةَ تَحْضُرُ الْيَوْمَ.	Keşke araba bugün gelse.

*لَيْتَ ’nin başına ünlem edatı olan ياَ eklenirse üzüntü, pişmanlık manası meydana gelir. Olmuş bitmiş şeyler ve mümkün olmayacak arzular için “keşke şöyle olsaydı” “keşke şöyle yapmasaydım” vb. ifadeleri belirtmede kullanılır.

ياَ لَيْتَ أَباَهُ لَمْ يَضْرِبْهُ.	Keşke babası onu dövmeseydi.
لَيْتَهُ keşke o…	لَيْتَناَ keşke biz …
لَيْتَنِي keşke ben…

لَعَلَّ: belki, ola ki, ihtimal ki, umulur ki, ..bilir manalarına gelir. Tereccî (umma) bildirir.

اَلْمُساَفِرَتاَنِ تَعُوداَنِ إِلىَ أَهْلِهِماَ.	İki yolcu ailelerine dönüyor.
لَعَلَّ الْمُساَفِرَتَيْنِ تَعُوداَنِ إِلىَ أَهْلِهِماَ.	Belki iki yolcu ailelerine döner.
لَعَلَّ الْكِتاَبَ رَخَيِصٌ.	Umulur ki kitap ucuzdur.
لَعَلَّ الْمَرِيضَ ناَئِمٌ.	Belki hasta uyuyordur.
لَعَلَّ الْمُساَفِرِينَ قاَدِمُونَ الْآنَ.	Belki yolcular şimdi gelmektedir.
اِذْهَبْ إِلىَ الْمُسْتَشْفىَ فَلَعَلَّ الطَّبِيبَ يَفْحَصُ لَكَ هُناَكَ جِسْمَكَ.
Hastaneye git, belki doktor senin bedenini orada muayene eder.
اِذْهَبْ إِلىَ الْمَعْمَلِ فَلَعَلَّ الْمُعَلِّمَ يَشْرَحُ لَكَ هُناَكَ دَرْسَكَ.
Labrotuvara git, umulur ki, öğretmen sana orada dersini açıklar.

لَيْتَ ve لَعَلَّ nin manaları birbirine yakındır. لَيْتَ vukuu güç olan şeyde لَعَلَّ ise daha çok vukuu kolay ve mümkün olan şeyde kullanılır.

(إِنَّ) ve kardeşlerinin diğer özellikleri:

*(إِنَّ – أَنَّ – كَأَنَّ – لَكِنَّ) mütekellim yâ’sı ile birleştiklerinde nûnu’l-vikâye alabilirler de almayabilirler de;

(إِنَّنِي – إِنِّي ) (أَنَّنِي- أَنِّي) (كَأَنَّنِي- كَأَنِّي) (لَكِنَّنِي – لَكِنِّي)

لَيْتَ ve لَعَلَّise nûnu’l-vikâye alırlar: لَيْتَنِي ve لَعَلَّنِي

*Muttasıl zamirler inne ve kardeşlerinden biriyle birleşince onların ismi olarak (mahallen) mansûb olurlar:

	لَعَلَّناَ	لَيْتَنِي	لَكِنَّكَ		كَأَنَّكَ	أَنَّهاَ	إِنَّهُ
إِنَّ الشَّجَرَةَ بَعِيدَةٌ.				Ağaç uzaktır.
إِنَّهاَ بَعِيدَةٌ.				Gerçekten o uzaktır.
إِنَّهُمْ لَعَنُوهُ.				Gerçekten onlar onu lanetlediler.
كَأَنَّهُ نَسِيَ.				Sanki o unuttu.
اَلْقَمِيصُ رَخِيصٌ لَكِنَّهُ جَمِيلٌ.				Gömlek ucuzdur fakat güzeldir.
…إِنِّي ذاَهِبٌ إِلَى رَبِّي…				…Gerçekten ben Rabbime gidiyorum… (Saffat, 99)
إِنَّهُ مِنْ سُلَيْماَنَ وَ إِنَّهُ بِاسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ.
(Belkıs’a gönderilen) o (mektup) Süleyman’dandır ve o Rahmân Rahîm Allah’ın adıyla (başlamakta)dır. (Neml, 30) .
ماَ سَمِعَ الْكاَفِرُونَ قَوْلَ الرَّسُولِ وَقاَلُوا لَهُ إِنَّكَ فَقِيرٌ وَ نَحْنُ أَغْنِياَءُ.
Kâfirler Peygamber’in sözünü duymadılar (duymazlıktan geldiler) ve ona “Sen fakirsin biz zenginiz dediler.
قاَلَ إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ وَ إِنَّهُ جَعَلَنِي نَبِياًّ.
“Muhakkak ki ben Allah’ın kuluyum ve O beni bir peygamber yaptı” dedi.

إِنَّ ve Kardeşlerinin etkisiz olması:

إِنَّ ve benzerlerinin sonuna ماَ harfi geldiğinde ismini nasb haberini ref etmez. Tekrar mübtedâ ve haber gibi okunur. إِنَّ nin sonuna ماَ gelince إِنَّماَ ya da ortada gelince (أَنَّماَ) (ancak, yalnız) olur ve artık kasr (sınırlandırma) edatı olur.

إِنَّماَ الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ.	Müminler ancak kardeştir (Hucurat, 10).
إِنَّماَ الْأَعْماَلُ بِالنِياَّتِ.	Ameller ancak niyetlerledir (niyetlere göredir)(Hadis) .

*Bu edatlar isim cümlesine gelirken, sonlarına (ماَ) gelince fiil cümlesinin başına da gelirler:

إِنَّماَ أَشْكُو..[7]	Ben ancak …şikayet ederim (Yusuf, 86) .
كَأَنَّماَ يَقُولُ..	Sanki (şöyle) der gibiydi…

(إِنَّ) ve (أَنَّ) tahfif de edilebilirler. Tahfif olması demek aynı manayı taşıdığı halde sonlarının şedde yerine sükun (cezimli) olması demektir. Dolayısıyla bu halde fiillerin önüne gelirler ve o cümle artık fiil cümlesi değil, isim cümlesi olur.

*Muhaffef (tahfif edilmiş) (إِنْ) in haberinde fethalı bir lâm bulunur, buna ayırıcı lâm (اَللَّامُ الْفاَرِقَة) denir.

وَ إِنْ نَظُنُّكَ لَمِنَ الْكاَذِبِينَ.	Biz seni gerçekten yalancılardan zannediyoruz (Şuarâ, 186).
وَ إِنْ وَجَدْناَ أَكْثَرَهُمْ لَفاَسِقِينَ.	Muhakkak ki onların çoğunu fâsık bulduk (A’râf, 102).

Muhaffef (أَنْ) in haberi (لَيْسَ) (değil) ve (عَسَى) (belki umulur ki) gibi tam çekimi olmayan fiillerden olmadığı zaman şu harflerden biriyle başlamalıdır:

(سَ – سَوْفَ – قَدْ – لاَ – لَمْ – لَنْ )

Böylelikle onun (أَنَّ) den tahfif edilmiş (أَنْ) olduğu anlaşılır:

..وَ نَعْلَمَ أَنْ قَدْ صَدَقْتَناَ.

Ve senin bize hakikaten doğruyu söylediğini bilelim[8] (Mâide, 113).

أَ يَحْسَبُ الْإِنْساَنُ أَنْ لَنْ نَجْمَعَ عِظاَمَهُ.

İnsan zanneder mi ki gerçekten onun kemiklerini asla toplamayacağız (biraraya getirmeyeceğiz) ? (Kıyame, 3)

لاَ (en-Nâfiye Li’l Cinsi): (hiç bir, hiç). لاَ olumsuzluk edatını takip eden belirsiz haldeki mansûb isim bu ismin ait olduğu grubun toptan yokluğunu gösterir. Bu durumda ona “Lâ en-Nâfiye li’l-cinsi” denir. İrab bakımından إِنَّ nin gördüğü işi görür, yani ismi nasbeder, haberi ref eder, merfû bırakır.

لاَ nın nâfiye olması için; a) لاَ nın hem ismi hem haberi nekre olmalıdır. b)İsmi لاَ ya bitişik olmalıdır. c) لاَ dan önce harf-i cer gelmemelidir.

لاَ كاَذِبَ مَحْبُوبٌ.	Sevilen yalancı yoktur. (Hiçbir yalancı sevilmez)

* لاَnın ismi tek kelime olursa nasb üzere mebnî olur. En yaygın kullanım şekli budur.

لاَ ناَئِمَ بَيْنَكُمْ.	Aranızda uyuyan hiçbir kimse yoktur.
لاَ رَجُلَ فِي الْمَدِينَةِ.	Şehirde hiç adam yok.
لاَ ماَنِعَ لَناَ.	Hiçbir engelimiz yok.
لاَ أَخَ لِي.	Hiç kardeşim yok.
لاَ نَجاَحَ بِدُونِ جُهْدٍ وَ تَعَبٍ.	Gayret ve yorgunluk olmaksızın başarı yoktur.

لاَnın ismi muzâf veya şibh-i muzâf (muzâfa benzeyen) olursa yine mansûb olur.

لاَ فاَعِلَ خَيْرٍ ناَدِمٌ.

İyilik işleyen hiçbir kimse pişman olmaz.

*Cinsini nefyeden lâ’nın haberi mahzuf olabilir:

لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ.

Allah’tan başka hiçbir güç ve kuvvet yoktur.

*Grub olumsuzu olarak kullanılan لاَ sık sık (إِلاَّ) ile birlikte kullanılır:

لاَ إِلَهَ إلاَّ اللَّهُ.

Allah’tan başka ilah yoktur.

*Bir önceki sayfada belirtildiği gibi, لاَ harfinin başında cer harfinin bulunması, isim ve haberinin nekre olmaması, ismi ile kendisi arasına başka bir kelimenin girmesi durumunda nasbetmeyip sadece olumsuzluk ifade eder:

… مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ يَوْمٌ لاَ بَيْعٌ فِيهِ وَ لاَ خُلَّةٌ وَلاَ شَفاَعَةٌ.
…kendisinde ne alışveriş ne dostluk ne de şefaat bulunmayan bir gün gelmeden önce…(Bakara, 254)
يُجاَهِدُ الْمُسْلِمُ بِلاَ خَوْفٍ.	Müslüman korkusuzca savaşır.

Yorum ekle

JComments

Erbaalı İrfan Aydın Web Sitesi....

Mes´ul olduğun şeyle meşgul ol...

İray Site

İray Face

Hocalarımızdan Sohbetler

En Son Makaleler

Bilgi Kutusu

Dini Siteler

Son Yorumlar

Ezgi Dinle